Ik ben erg verbaasd over de LVWW: domheid én zoveel vergeten van de eigen geschiedenis.
Begin 1970 was er herhaaldelijk discussie: moeten we de naam "wereldwinkel" deponeren en beschermen? De bestuursleden van de Landelijke Stichting Wereldwinkel waren er unaniem over: Niet Doen! Ook Piet Reckman, Dick Scherpenzeel, Anton Dronkers, Hans Uwland en ikzelf vonden dat. We willen een massa-beweging worden. Eerlijke handelsstructuren krijgen we alleen als massa's mensen / consumenten zich daarvoor inzetten. Er moeten heel veel locale initiatieven gaan ontstaan. Dat moeten we niet hinderen met een beschermde naam. Dat is: procedures om mee te mogen doen. Dat is financiele kosten om mee te mogen doen. Dan gaan mínder mensen meedoen en initiatieven nemen. We moeten open zijn en iedereen verwelkomen en helpen om mee te doen. Als mensen een - voor óns gevoel - verkeerde aanpak willen, dan moeten we praten en ze overtuigen. Als dat niet lukken wil, dan helpt reserveren van je naam ook niet. Maar in geen geval hindernissen opwerpen voor mensen die mee willen doen.
In de latere jaren tachtig kwam die discussie terug. Toen was al duidelijk dat "wereldwinkel" een soortnaam was geworden, een algemeen gangbare aanduiding. Daarmee is de mogelijkheid van wettelijke naamsbescherming volledig vervallen. Ik hoop dat deze verklaring van mij kan bijdragen aan het open karakter van wereldwinkel-initiatieven. Enschede 8 april 2013, Jan H.C.Velterop. 1970 mede-oprichter en bestuurslid van Landelijke Stichting Wereldwinkel. 1970 mede-oprichter en coördinator van Wereldwinkel Amsterdam. 1983 oprichter van onafhankelijke Wereldwinkel Molletje Enschede.